De ontwikkeling van HTML

HTML is de opmaaktaal die wordt gebruikt voor het maken van documenten voor het World Wide Web. Hoewel er al enige tijd gewerkt wordt aan officiële specificaties voor HTML, kan het voorkomen dat bepaalde Web browsers "eigen" tags accepteren die niet opgenomen zijn in de specificaties. Als mensen vragen om een lijst van "alle HTML tags" dan willen ze meestal weten welke tags ze in hun pagina's kunnen gebruiken met een redelijke zekerheid dat de mensen die die pagina's bekijken ook zien wat de maker wil. HTML kort en krachtig is gemaakt om aan deze behoefte tegemoet te komen. Ik heb geprobeerd om alle tags op te nemen die door de voornaamste browsers van vandaag ondersteund worden, maar er is een aantal nuances die dit proces al bij voorbaat onzorgvuldig doen zijn.

De officiële organisatie die standaarden maakt voor HTML is het World Wide Web Consortium (W3C). Het W3C heeft verschillende versies van de HTML specificatie uitgebracht, waaronder HTML 2.0, HTML 3.0, HTML 3.2 en als laatste HTML 4.0. Tegelijkertijd echter hebben de makers van browsers zoals Netscape and Microsoft vaak hun eigen "uitbreidingen" ontwikkeld, buiten het standaardiseringsproces om, en deze opgenomen in hun browsers. In sommige gevallen, zoals bijvoorbeeld bij de <CENTER> tag van Netscape, zijn deze uitbreidingen feitelijke standaarden geworden, en overgenomen door andere browser-producenten

HTML 2.0, waarin de stand van zaken wat betreft HTML in juni 1994 is vastgelegd, is de basis-standaard die alle browsers van dit moment zouden moeten ondersteunen, met inbegrip van de niet-grafische browsers. HTML 2.0 geeft het oorspronkelijke idee weer van HTML als een platform-onafhankelijke opmaaktaal, die de organisatie van informatie weergeeft in plaats van exact aan te geven hoe pagina's op het scherm getoond moeten worden. Als u er zeker van wilt zijn dat alle gebruikers alles op uw pagina's kunnen zien, gebruik dan alleen tags die in HTML 2.0 staan.

In het voorstel voor HTML 3.0, uitgekomen in 1995, werd geprobeerd HTML 2.0 uit te bouwen met toevoeging van dingen zoals tabellen en een grotere beheersing van de uitlijning van tekst rondom plaatjes. Hoewel sommige kenmerken van HTML 3.0 algemeen werden overgenomen door ontwikkelaars van browsers, gold voor veel kenmerken het tegendeel. In sommige gevallen kregen alternatieven aangedragen door ontwikkelaars van een browser een grotere verspreiding dan de "officiële" tags. Het HTML 3.0 voorstel is nu niet meer geldig, en is daarom geen officiële standaard meer.

In januari 1997, nam het W3C de aanbeveling voor HTML 3.2  aan, die was ontworpen om de inmiddels algemeen geaccepteerde praktijk weer te geven en te standaardiseren. Daarom bevat HTML 3.2 die tags uit HTML 3.0 tags die zijn overgenomen door browser-ontwikkelaars als Netscape en Microsoft, naast algemeen ondersteunde uitbreidingen van HTML.

HTML 4.0, de huidige standaard, werd een aanbeveling van het W3C in april 1998. Deze versie bevat een aantal nieuwe opmaakmogelijkheden, veranderingen die samenhangen met scripts en stijlbladen, en verschillende wijzigingen die Web-pagina's toegankelijker moeten maken voor gehandicapten. De huidige versies van de belangrijkste browsers zouden deze tags allemaal, of bijna allemaal, moeten ondersteunen.

Voor de toekomst werk het W3C aan een herformulering van HTML in de context van de uitbreidbare opmaaktaal XML, een bredere en meer flexibele standaard. Meer informatie kunt u vinden in de huidige W3C werkversie, aangenomen in december 1998.

Er zijn ook een paar HTML-uitbreidingen van Netscape en Microsoft die niet zijn opgenomen in de officiële HTML-standaard. Op veler verzoek zijn deze opgenomen in "HTML Kort en Krachtig". Voordat u een van de tags wilt gaan gebruiken waarbij staat aangegeven dat het Netscape- of Microsoft-uitbreidingen betreft, moet u bedenken dat mensen die andere browsers gebruiken de pagina's wellicht niet zo te zien krijgen als u had bedoeld.

Terug naar de Gids


Proloog

De proloog moet helemaal aan het begin van uw bestand staan. Browsers hebben de proloog niet nodig om een bestand als HTML-document te herkennen, maar het kan browsers en mensen die het HTML-brondocument lezen een indicatie geven van de tags die erin voorkomen. De precieze syntax van de proloog hangt af van de versie van de HTML DTD (document-type definitie) die u gebruikt. Ik heb de proloog opgenomen die u kunt gebruiken als u zich in uw document houdt aan de HTML 4.0 standaard; gebruik de proloog niet als u Netscape- of Microsoft-uitbreidingen opneemt.
Terug naar de Gids


<XMP>

Eerdere versies van HTML bevatten ook de <XMP> (voorbeeld) tag, en sommige mensen gebruiken deze nog steeds om niet omgezette HTML-codes op een pagina zichtbaar te maken. Browsers gaan echter op een inconsistente manier om met <XMP> en de tag is in de huidige HTML-specificatie opgenomen als verouderd. In plaats ervan kan beter de <PRE> tag gebruikt worden.
Terug naar de Gids


<BLOCKQUOTE>

Het gesuggereerde resultaat van de <BLOCKQUOTE> tag is het laten inspringen van de linker- en rechterkantlijn, en deze tag wordt vaak gebruikt om in te springen (wat in HTML 2.0 niet rechtstreeks kan), in plaats van voor het aanduiden van geciteerde tekst. Weest u ervan bewust dat niet alle browsers de tag op deze manier weergeven, hoewel met het verloop van de tijd steeds meer browsers over lijken te gaan op inspringen.
Terug naar de Gids


Tags voor uitlijnen

De HTML 4.0 specificatie bevat zowel de uitlijn-attributen van de tags voor alinea's en kopjes als de <CENTER> tag, die oorspronkelijk ontwikkeld is door Netscape. Tegenwoordig is <CENTER> vooral nodig in die situaties waar een browser de uitlijn-attributen niet ondersteunt, zoals bijvoorbeeld bij het centreren van een tabel in Netscape Navigator.

Het grootste probleem met <CENTER> is dat het een alinea-scheiding rond het gecentreerde materiaal impliceert, maar browsers die de <CENTER> tag niet ondersteunen zullen deze eenvoudigweg overslaan, en het document dus niet weergeven op de manier die de maker bedoeld had. Omdat nu steeds meer browsers het uitlijnen ondersteunen zal het gebruik van <P ALIGN=CENTER></P> steeds meer te verkiezen zijn boven het gebruik van de niet gestandaardiseerde <CENTER> tag.

Terug naar de Gids


De <P> tag

De meeste HTML-tags zijn "omsluitend;"; zij hebben een begin- en een eind-tag, met tekst ertussenin (bijvoorbeeld <B>Dit is vetgedrukt</B>). De <P> tag daarentegen, werd oorspronkelijk gedefinieerd als een opzichzelfstaande tag die de ruimte tussen alinea's aangaf. Het probleem met deze benadering is dat ze niet de mogelijkheid gaf voor zaken zoals het centreren of tegen de rechter kantlijn uitlijnen van alinea's, omdat het niet mogelijk was begin en eind van de uit te lijnen tekst aan te geven. Als gevolg hiervan werd in het HTML 3.0 voorstel vanaf het begin de <P> tag als een omsluitende tag gedefinieerd, zodat alinea's moeten worden aangegeven als <P>Hier staat wat tekst</P>, en de begin-tag <P> attributen voor uitlijnen en andere dingen kan bevatten. De eind-tag </P> kan vaak worden weggelaten wanneer u geen uitlijning van een alinea opgeeft, hoewel het gebruik ervan de grenzen tussen de alinea's helderder maakt in een HTML-bronbestand.
Terug naar de Gids


Tags voor kleur

De waarde van een kleur wordt opgegeven in de vorm van een hexadecimale set van drie getallen die de waarden voor rood, groen en blauw aangeven. Mijn WWW Help Page bevat een gedeelte met links naar utilities die deze codes voor u kunnen genereren.
Terug naar de Gids

Copyright © 1995-1999 Kevin Werbach.
Voor het laatst geactualiseerd op 1 februari 1999.